द्राक्ष महोत्सव-२०१२ कुठेतरी वाचनात आलं. जरा कुतूहलाने पाहिलं तर जाणवले हे काहीतरी वेगळेच आहे. म्हणून जरा खोलात जाऊन पहिले तर भेट झाली, मनोज हाडवळे, एक सत्तावीस वर्षाचा युवक ज्याने साकारलंय १०० वर्षापूर्वीचे हुबेहूब गाव, पराशर कृषी पर्यटन, जुन्नर. हे उभारण्यामागची प्रेरणा, मेहनत, जिद्द आणि धडपड हे जेव्हा त्याच्याकडून ऐकलं तेव्हा थक्क व्हायला झालं. मनोजचे शिक्षण…
आपल्या पराशरच्या परिसरामध्ये खूप प्रकारचे पक्षी येत असतात, एका पडीत जमिनीच्या तुकड्यावर माझ्यासारखेच तेही निसर्गाच्या आसऱ्याला आलेले आहेत. मग प्रत्येक पक्षी आपापल्या विणीच्या हंगामात, आपापल्या पद्धतीने निवाऱ्याची व्यवस्था करताना दिसतो. पराशरमध्ये मुनिया, चिमणी, कावळा, भारद्वाज, शिंजीर, बुलबुल या पक्षांची, घरं बांधताना आणि त्यात हे पक्षी अंडी घालून त्यांना उबवून, त्यांच्या पिलांना पंखांमध्ये बळ घेऊन आकाशात…
जगाच्या पाठीवर असा माणुस सापडणे म्हणजे विरळाच कि ज्याला फिरायला आवडत नाही, पर्यटनाला जायला आवडत नाही. माणुस नेहमीच आनंदाच्या शोधात, नाविन्याच्या शोधात आणि वेगळेपणाच्या अनुभवासाठी फिरत असतो. या फिरण्यालाच सुव्यवस्थितपणे चालविणारी यंत्रणा म्हणजे पर्यटन उद्योग. जगाच्या कानाकोपऱ्यात विखुरलेले सांस्कृतिक, ऐतिहासिक, भौगोलिक, नैसर्गिक वैभव पाहण्यासाठी, अनुभवण्यासाठी पर्यटक मंडळी जगभ्रमंती करत असतात. आपण जर भारताचा विचार केला…